Zakażenia pasożytami takimi jak owsik czy glista są wśród dzieci bardzo częste. Większość z nich dotyczy zajęcia przewodu pokarmowego. Przenoszeniu pasożytów szczególnie sprzyja obcowanie dzieci z rówieśnikami – w żłobku lub przedszkolu. Największy problem w szybkim rozpoznaniu inwazji pasożytniczej stanowią mało charakterystyczne objawy, takie jak nadpobudliwość, płaczliwość, świąd skóry, cienie pod oczami czy brak apetytu u dziecka. Choroba może również przebiegać bezobjawowo. Dlatego coraz częściej, poza podstawowym badaniem kału na pasożyty wykonuje się również badania krwi – IgE całkowite czy badanie przeciwciał przeciwko Toxocara canis czy Ascaris lumbricoides.
Dzieci uczęszczające do żłobków i przedszkoli są szczególnie narażone na „złapanie” pasożytów. Wynika to głównie ze sposobu przenoszenia, czyli drogi przenikania najpopularniejszych pasożytów do organizmu. Jest to tzw. droga fekalno-oralna, związana z przenoszeniem jaj pasożytów na brudnych rękach na inne przedmioty np. wspólne zabawki.
Najczęściej występująca chorobą pasożytniczą wśród dzieci jest owsica. Źródłem pasożytów jest zawsze inny chory. Owsik to pasożyt, który najczęściej jest diagnozowany u dzieci przedszkolnych i szkolnych. Owsiki kolonizują układ pokarmowy dzieci, w godzinach nocnych samice owsika przemieszczają się do odbytu i składają tam dużą ilość jaj. Jaja dojrzewają bardzo szybko i po kilku godzinach „młode” owsiki, mogą ponownie zarażać. Obecność jaj i owsików w okolicach odbytu powoduje bardzo mocne uczucie świądu.
Dziecko nieświadome obecności pasożytów przenosi na dłoniach jaja wprost do ust lub na przedmioty codziennego użytku – zarażając tym samym domowników lub rówieśników w przedszkolu lub żłobku czy szkole.
Jakie objawy mogą wskazywać, że dziecko ma owsiki?
Glista ludzka to pasożyt, który bytuje w jelitach dzieci. Żyje tam do 2 lat od zakażenia.
Rezerwuarem pasożyta jest człowiek, a do zakażenia dochodzi drogą pokarmową. Wśród dzieci pasożyt roznosi się głównie z uwagi na zbyt małą higienę po korzystaniu z toalety – jest to tzw. choroba brudnych rąk.
Może się zdarzyć również, że jaja glisty spożyjemy wraz z nieumytymi owocami lub warzywami!
W przebiegu glistnicy u dziecka może pojawić się stan podgorączkowy, suchy kaszel (bez innej przyczyny), wymioty czy nawet obecność zmian skórnych np. wysypki.
Glista psia (toxocara canis) oraz glista kocia (toxocara cati) – powodują chorobę pasożytniczą zwaną toksokarozą. Są to glisty, których naturalnymi żywicielami są psy, koty oraz psowate (np. lisy). Dzieci ulegają zakażeniu tymi pasożytami zupełnie przypadkowo. Dzieje się tak, kiedy dziecko spożyje inwazyjne jaja tych glist. Gdzie mogą znajdować się jaja? Głównie na nieumytych warzywach i owocach (np. jagodach leśnych). Dziecko może również przenieść jaja na rękach bawiąc się w piasku lub na ziemi, gdzie mogą znajdować się odchody zwierząt.
Niestety pasożyty te nie pozostają jedynie w układzie pokarmowym. Przedostając się do naczyń krwionośnych, mogą zawędrować do odległych narządów – płuc, wątroby, oka czy mięśni.
Badanie kału na obecność pasożytów, jest jednym z bardziej popularnych testów jakie wykonuje się laboratoriach medycznych. Jednak wbrew powszechnej opinii nie jest to bardzo czułe badanie, głównie z uwagi na fakt, że najczęściej kał do badania pobiera się z 1 próbki kału przyniesionej przez pacjenta. Nie jest to wystarczające, ponieważ pasożyty mają swój cykl życiowy i nie zawsze w kale będą jaja lub fragmenty pasożyta. Dlatego, aby zwiększyć prawdopodobieństwo wykrycia zakażenia pasożytem należy badać kał co najmniej z 3 próbek (3 dni pod rząd). Badanie pozwala wykryć pasożyty układu pokarmowego, takie jak glista ludzka.
Poza morfologią, której parametry również mogą wskazywać na inwazję pasożytów – badaniem pomocnym w diagnostyce jest również tzw. IgE całkowite. Całkowity poziom przeciwciał IgE w krwi przekracza normę tylko w dwóch przypadkach. W wyniku procesu alergicznego (dlatego IgE jest wykorzystywane również jako test na alergię) oraz kiedy w organizmie pojawiają się niechciani goście. Badanie wykonuje się z krwi, nie trzeba wykonywać go na czczo.
Wykrywanie owsików nie wymaga skomplikowanych metod diagnostycznych. Najistotniejszą rolę odgrywa obserwacja kału, gdzie często są widoczne owsiki – jako małe cienkie niteczki oraz metoda przylepca celofanowego. Za pomocą prostego przylepca celofanowego (jak przezroczysta taśma klejąca) pobiera się wymaz z odbytu dziecka, najlepiej rano przed toaletą. Badanie najlepiej wykonać w ciągu trzech dni, wtedy jest największe prawdopodobieństwo na wykrycie owsików.
Od niedawna w diagnostyce parazytologicznej wykorzystuje się również badania krwi na obecność swoistych przeciwciał IgG przeciwko pasożytom. Po inwazji pasożytów organizm zaczyna się bronić i układ odpornościowy produkuje cząsteczki tzw. przeciwciała. Stosowane są one głównie do diagnostyki glistnicy oraz toksokarozy. Badania noszą odpowiednio nazwy p/c przeciwko Ascaris lumbricoides, p/c przeciwko Toxocara canis oraz p/c przeciwko Toxocara cati.
Jeżeli dziecko ma objawy infekcji pasożytniczej lub istnieje ryzyko zachorowania. Należy pamiętać, że najczęściej nie są to charakterystyczne symptomy - natomiast niepokój powinna zwrócić nagła zmiana usposobienia, pojawienie się bezsenności czy spadek apetytu u dziecka.
Warto badania wykonać również, gdy opiekunowie dzieci z przedszkola informują o pojawieniu się wśród dzieci przypadków zachorowań. Prawdopodobieństwo, że jedno chore dziecko zarazi całą grupę, jest tym większe im dłużej choroba nie zostanie zdiagnozowana i odpowiednio leczona.
2 1
gowniaki roznosza robactwo jak zwiezeta 01:48, 19.07.2019