"Nikt tyle nie obieca, ile Pawlak zrobi". Naprawdę? WYWIAD

Mieszkańcy Ursynowa cenią sobie informacje ze stworzonej przez niego strony internetowej z porównaniem czynszów i opłat w różnych spółdzielniach i wspólnotach. Ma ciekawe i oryginalne pomysły na rozwiązanie wielu bolączek na Kabatach, a przede wszystkim jest zadaniowcem, który punkt po punkcie realizuje założone cele. Czy to nie jest idealny kandydat na radnego? Rozmawiamy z Pawłem Pawlakiem, startującym do Rady Dzielnicy z listy nr 4 - pozycja nr 3.

Panie Pawle, jest Pan znany ze strony internetowej, na której można porównywać opłaty mieszkaniowe w różnych spółdzielniach i wspólnotach. To bardzo pożyteczne narzędzie. Skąd pomysł?

Pomysł na stronę www.czynsze.zkabat.pl powstał z potrzeby. Mając coroczne zebranie członków mojej wspólnoty mieszkaniowej, spotykałem się z zarzutami mieszkańców, że opłaty w naszej wspólnocie są wysokie, „bo ktoś gdzieś płaci mniej” itd. Jako zarząd staramy się w naszej wspólnocie kontrolować koszty na bieżąco. Bardzo zainteresowało mnie jak to wygląda na Kabatach i na całym Ursynowie. Postanowiłem zbierać takie dane i je odpowiednio porównywać - stąd projekt strony www, która okazała się pożyteczna nie tylko dla mnie, ale dla wielu mieszkańców, którzy chętnie ją odwiedzają. 

Ma Pan dość oryginalne hasło wyborcze: „Nikt tyle nie obieca, ile Pawlak zrobi”. Dlaczego mieszkańcy Kabat mieliby w to uwierzyć?

Obecny burmistrz Ursynowa jest mistrzem w obiecywaniu, jak jest z wykonaniem - wiemy bardzo dobrze. Ja chcę się skupić nie na obietnicach, tylko na konkretnych rozwiązaniach. Jestem kierownikiem projektu w dużej firmie, obietnice bez pokrycia w moim zawodzie skończyłyby się bardzo źle. W swojej pracy skupiam się na realizowaniu i wdrażaniu projektów w życie: zgodnie z zakresem, budżetem, terminarzem i realiami - to samo chciałbym robić jako skuteczny samorządowiec.

Pracuję też we wspólnocie mieszkaniowej - w Alei Kasztanowej II - współpracuję z mieszkańcami. Oni wiedzą, że nie obiecuję gruszek na wierzbie, że twardo stąpam po ziemi - jestem człowiekiem od wykonywania zadań, rozwiązywania konkretnych problemów. 

Nie mam długiego programu z wieloma obietnicami. Skupiam się na problemach dotyczących rodzin na Kabatach.

Jest Pan zainteresowany głównie problemami rodzin oraz rozwiązaniami drogowymi. Na pierwszy plan wysuwa Pan budowę kompleksu oświatowego na Kabatach, co jest w planach od wielu lat, ale nie dochodzi do skutku. W jaki sposób chce Pan uruchomić ten projekt?

Do rozpoczęcia budowy szkoły, tak bardzo potrzebnego na Kabatach żłobka, niezbędna jest współpraca z miastem, której do tej pory brakowało. Wszyscy są za tą budową, 4 lata temu też tak było. Obecna ekipa nie zdołała jednak nic zrobić, bo walczyła z władzami Warszawy. Budowa żłobka na Kabatach jest niezbędna i trzeba ją jak najszybciej rozpocząć. Współpraca wszystkich radnych dzielnicowych przyniesie efekty. Już teraz trzeba myśleć o budowie gimnazjum na Kabatach. Przecież wiadomo, że za kilka lat w sąsiednich gimnazjach będzie duży tłok. 

Jedno z moich dzieci chodziło przez 2 lata do szkoły na dwie zmiany. Wiem jak bardzo jest niedobre dla dziecka. Wszyscy wiedzą, że mózg ludzki lepiej działa od rana. Jeśli dziecko idzie do szkoły na 12:00 a lekcje ma do 17:00, to kiedy odrabiać lekcje w domu? Wieczorem, gdy dziecko jest zmęczone? Czy rano następnego dnia, gdy rodzice wychodzą do pracy? System dwuzmianowy burzy życie całej rodziny! Wszyscy uczniowie na Kabatach powinni chodzić do szkoły na jedną poranną zmianę. 

To samo jest ze stołówkami w szkołach. W szkole na ul. Lokajskiego dzieci jedzą na czas, bo stołówka jest mała. Ten sam problem dotyczy szkoły na ul. Wilczy Dół. Odżywianie dzieci jest bardzo ważne, a fundujemy im jedzenie w nerwach i stresie oraz na czas. 

Nie mniej ważny w moim programie jest postulat dotyczący dalszej rozbudowy parku Przy Bażantarni. Kiedy rozmawiam z mieszkańcami Kabat, są oni zdziwieni, że były tam zaplanowane jeszcze inne atrakcje w parku, z których mogłyby skorzystać również starsze dzieci. Ludzie w znaczącej większości popierają tę rozbudowę, bo naszym dzieciom – nastolatkom potrzeba na Kabatach miejsc, gdzie można bezpiecznie spędzić aktywnie wolny czas. Przypomnę, że w zakresie realizacji tzw. Zadania 3 są m.in. plac do gry w tenisa, górka saneczkowa, boisko do minikoszykówki czy ścianka wspinaczkowa. Ta inwestycja powinna być priorytetowa dla władz Ursynowa a niestety nie została ona niezrealizowana przez obecnych włodarzy. 

Proponuje Pan wprowadzenie do ursynowskich szkół specjalnego programu edukacji żywieniowej. Wydaje się, że to rodzice w domu mają tu większą rolę do odegrania a nie szkoła…

Rodzice nie mają do końca kontroli nad tym. Nawet jeśli ze sklepików szkolnych udało się wyrzucić chipsy, to przecież po drodze są jeszcze sklepy. Edukacja jest najważniejsza. Program „Wiem, co jem” uczyłby dzieci, że należy jeść warzywa i owoce, pić wodę zamiast słodkich napojów oraz zasad jedzenia posiłków. Dziecko wyposażone w taką wiedzę samo będzie mogło rozsądnie decydować o tym co je.

W Pana programie zaciekawił mnie punkt dotyczący sąsiedztwa budynków. Deweloperzy na Kabatach budują bardzo ciasno, niemal „okno w okno”. W jaki sposób chce Pan ich powstrzymać? 

Dużą rolę do odegrania mają tu urzędnicy, wydający pozwolenie na budowę. Oprócz norm odległości od budynków - 10-20 metrów jest jeszcze zdrowy rozsądek. Urzędnik powinien się zastanowić jak jego decyzja wpłynie to na życie mieszkających w sąsiedztwie ludzi.

Ale urzędnik powie „spełnia normy, nic nie mogę zrobić”!

Ale musi pamiętać, że przy tak minimalnej odległości między blokami tworzy się „studnia” - natężenie hałasu jest większe, każdy każdego widzi. Zezwolenie na budowę w takim przypadku nie powinno zostać wydane niejako z automatu. Powinno być poddane konsultacjom społecznym. Urzędnicy powinni reprezentować interesy sąsiadów powstającego bloku, zgodnie z prawem i zgodnie z zasadami współżycia społecznego. 

A’propos konsultacji społecznych. Gorącym tematem na Kabatach jest planowana budowa Galerii Kabaty. Jak powinna wyglądać ta inwestycja? 

Bardzo duża galeria nie jest potrzebna na Kabatach. Z drugiej strony nie jesteśmy w stanie zabronić właścicielowi terenu inwestowania w swoją działkę. Ostatnia decyzja Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska potwierdziła zastrzeżenia mieszkańców. Mam nadzieję, że Tesco się opamięta i dostosuje rozmiar galerii do potrzeb i oczekiwań mieszkańców Kabat. Nie trzeba zaburzać kameralności osiedla, by wybudować taką galerię.

Emocje wśród mieszkańców Kabat wzbudza również planowana budowa ul. Nowokabackiej/Rosnowskiego. Czy Pana zdaniem spowoduje to katastrofę komunikacyjną, jak wieszczą przeciwnicy tej budowy?

Głosy są podzielone. Wydaje mi się, że nie mają racji Ci, którzy uważają, że Nowokabacka stanie się drogą tranzytową dla mieszkańców Wilanowa. Oni nie będą mieli interesu, by cofać się na południe, by wjechać na Ursynów. Tu chodzi raczej o uregulowanie ruchu od strony Konstancina. Mieszkańcy Konstancina i tak już teraz przyjeżdżają na Ursynów - przez ul. Gąsek - kompletnie do tego nieprzystosowaną. Tworzą się korki, a dla mieszkańców większą uciążliwością są korki, które powodują, że nie można dojechać do swojego domu. Lepsza będzie dwupasmowa nowa droga. Jeśli byłby tam np. buspas i szybka linia autobusowa, to być może mieszkańcy Konstancina zamiast wsiadać w auto przyjeżdżaliby komunikacją miejską?

Zwłaszcza, że dziś mieszkańcy podwarszawskich miejscowości przyjeżdżają autami, parkują je „gdzie popadnie” blokując często ruch na lokalnych ulicach. Taka sytuacja jest na Wańkowicza czy Jeżewskiego.

Tam powinna wkroczyć straż miejska. Bezpieczeństwo nasze i naszych bliskich jest najważniejsze. Czyjaś wygoda i to, że nie chce  się kierowcy zaparkować w legalnym miejscu - np. na nowych miejscach przy Jeżewskiego to sprawa drugoplanowa. Straż miejska ma tam pole do działania.

Kierowcy narzekają na ulicę Stryjeńskich. Pierwszy problem: skrzyżowanie Wąwozowej ze Stryjeńskich - blokuje się. Kolejny: skrzyżowanie Stryjeńskich z Przy Bażantarni, gdzie od czasu wybudowania Lidla jest bardzo niebezpiecznie. Wreszcie trzeci: wąskie gardła na Stryjeńskich. Ma Pan pomysły na rozwiązanie tych bolączek?

Na skrzyżowaniu z Wąwozową, najgorzej z wyjazdem mają mieszkańcy Wełnianej. Auta z Wąwozowej i Stryjeńskich mają tam pierwszeństwo przejazdu, więc rano bardzo trudno tam włączyć się do ruchu. Sporo osób, które podwożą dzieci do szkoły na Wilczym Dole, wraca ulicą Rybałtów i też ma problemy z wyjazdem. Dlatego proponuję tam zbudowanie ronda, które pozwoli na płynne włączenie się do ruchu. Każdy kierowca przed rondem musi zwolnić, więc będzie też bezpieczniej.

Nie wiem czy nie lepiej byłoby też gdyby zamiast świateł zdecydowano się na rondo na skrzyżowaniu Wąwozowej z Bronikowskiego i Zaruby. Światła są droższe, a mniej skuteczne. 

Światła z kolei zdałyby egzamin na skrzyżowaniu Stryjeńskich i Przy Bażantarni. Tam chodzi głównie o bezpieczeństwo pieszych i rowerzystów. Kierowcy, wyjeżdżając spod Lidla, mają trudności w skręcie w lewo  oraz na chcąc jechać prosto w ulicę Przy Bażantarni. Światła uregulowałyby to. 

Zwężenie przed rondem z ul. Płaskowickiej jest uciążliwe, ale pamiętajmy, że był tam kiedyś wypadek i dlatego zdecydowano się na wysepki. Czasami trzeba się pogodzić z tym, że bezpieczeństwo jest ważniejsze od skrócenia czasu podróży. W tym przypadku było to uzasadnione.

Proponuje Pan lustra dla skręcających w lewo w alei KEN. Po co?

Ten problem istnieje przy Herbsta i przy urzędzie - przy ul. Gandhi. Jeśli ktoś chce skręcić w lewo a ktoś z naprzeciwka też skręca w lewo lub zawraca, to kierowcy nic nie widzą - mają zablokowaną widoczność. Kierowcy jadą często „w ciemno” narażając się na wypadek, albo muszą czekać na kolejną zmianę świateł. Gdyby na słupach były lustra, jazda byłaby płynna.

Innym pomysłem jest montaż liczników odliczających czas pozostały do zmiany światła. Zmieni to nawyki kierowców, którzy często przed sygnalizacją przyspieszają. Takie liczniki można wprowadzić na kluczowych ursynowskich ulicach - poprawiłyby bezpieczeństwo i płynność ruchu.

A jak Pan wyobraża sobie Kabaty za 10, 20 lat? Czy powinno to być ciągle kameralne i ciche osiedle, czy też należy pozwolić na wprowadzenie tu „wielkiego miasta”?

Dla mnie Kabaty za kilka, kilkanaście lat to miejsce przyjazne mieszkańcom. Miejsce odpoczynku, ale też dobrej infrastruktury dla rodzin - z zapewnionym miejscem w żłobku i przedszkolu, z jednozmianowymi szkołami. Kabaty powinny też być miejscem, które zapewnia aktywny wypoczynek. Jest przyjazne również osobom starszym, które będą miały gdzie spotkać się , poćwiczyć, spędzić aktywnie czas na wolnym powietrzu. Stąd w moim programie propozycja budowy ogólnodostępnego parku rekreacyjnego na przedpolach Lasu Kabackiego.

Dziękuję za rozmowę!

Paweł Pawlak jest mieszkańcem Kabat, ma 37 lat, jest żonaty (żona Agnieszka), ma trójkę dzieci:
Mateusz (13 lat), Julia (9 lat) i Gabrysia (1 rok) oraz yoreczkę Qki. Startuje z listy nr 4 (Platforma Obywatelska) z pozycji nr 3. Więcej informacji o kandydacie i jego programie na stronie www.

materiał promocyjny, sfinansowany ze środków Komitetu Wyborczego Platformy Obywatelskiejj RP