Zaburzenia odżywiania – przyczyny, objawy, leczenie

Zaburzenia odżywiania to objawy nieprawidłowości w sferze psychicznej. Często są sposobem na radzenie sobie ze stresem, brakiem akceptacji i negatywnymi emocjami. Do najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń odżywiania zalicza się anoreksję i bulimię. Każde z nich wymaga odpowiedniego leczenia.

Czym są zaburzenia odżywiania?

Do poradni psychologicznej PsychoCare bardzo często trafiają pacjenci z zaburzeniami odżywiania. Do tej grupy zalicza się jednostki chorobowe, które charakteryzują się realizowaniem nieprawidłowego wzorca odżywiania na tle psychicznym. Najbardziej rozpowszechnione są bulimia i anoreksja (jadłowstręt psychiczny), jednak wyróżnia się także jedzenie kompulsywne, napady objadania i zespół nocnego jedzenia.

Przyczyn zaburzeń odżywiania należy upatrywać w psychice. Nieprawidłowości związane z łaknieniem są sposobem na radzenie sobie z negatywnymi emocjami, lękiem, odrzuceniem, niską samooceną, brakiem akceptacji, konfliktami rodzinnymi. Każdy przypadek trzeba rozpatrywać indywidualnie i wziąć pod uwagę czynniki psychologiczne, biologiczne, społeczne, osobowościowe i środowiskowe.

Objawy zaburzeń odżywiania

Objawy zaburzeń odżywiania zależą od rodzaju choroby. Osoby, które cierpią na bulimię, całą swoją uwagę koncentrują na jedzeniu, ale jednocześnie starają się kontrolować masę ciała. Oznacza to, że najpierw objadają się (często tracąc nad tym kontrolę), a następnie stosują zachowania kompensacyjne, np. wywołują wymioty, zażywają środki przeczyszczające, uprawiają intensywną aktywność fizyczną. Przez to, że takie postępowanie przynosi ulgę psychiczną, osoba chora ponownie się przejada i stosuje wyżej wymienione środki.

Natomiast objawy anoreksji to:

• niechęć do spożywania posiłków,
• spożywanie posiłków w samotności,
• zaburzony obraz własnego ciała,
• silny lęk przed przybraniem na wadze,
• zmniejszenie masy ciała (BMI wynosi mniej niż 17,5),
• kompulsywne liczenie kalorii i ważenie się.

U osób z anoreksją często dochodzi do zaburzeń hormonalnych i wyniszczenia organizmu. Nieleczona choroba prowadzi do śmierci.

Leczenie zaburzeń odżywiania

Leczenie zaburzeń odżywiania polega na psychoterapii. Najczęściej wykorzystuje się model poznawczo-behawioralny lub psychodynamiczny. Terapię wspomaga się zajęciami artystycznymi, muzycznymi lub tanecznymi. Jeżeli pojawią się powikłania somatyczne, konieczne jest leczenie szpitalne. Proces zdrowienia jest długotrwały i trudny, ponieważ osoby chore nie współpracują z terapeutą.