Zależność między dwiema poważnymi chorobami, jakimi są uzależnienie i depresja, jest dwukierunkowa. Z jednej strony osoby z depresją mogą być bardziej skłonne do sięgania po używki, z drugiej – depresja jest jednym z najczęstszych powikłań uzależnienia. Jak pomóc chorym, którzy się z nimi borykają?
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) około 300 milionów ludzi na całym świecie żyje z depresją.(1) Osoby nią dotknięte przeżywają głębokie cierpienie, mają problemy w szkole, pracy, rodzinie, wycofują się z życia społecznego. Objawami depresji są obniżony nastrój, zmniejszenie energii, łatwe męczenie się, niska samoocena. Chory nie potrafi dłużej odczuwać zadowolenia z aktywności, które dawniej były jej źródłem.
Niepokojącym zjawiskiem jest także częste sięganie przez osoby z depresją po substancje uzależniające: głównie alkohol, do którego mają najłatwiejszy dostęp, ale w niektórych przypadkach także narkotyki lub leki. Dzięki nim na chwilę mogą podnieść się na duchu albo odpędzić negatywne myśli. Niestety, alkohol może przynosić chwilową ulgę, jednak w dłuższej perspektywie czasu działa na centralny system nerwowy jak depresant. W ten sposób depresja i nałóg „karmią się” wzajemnie, co coraz bardziej odbija się na stanie chorego.(2)
Uzależnienia z reguły rozwijają się powoli. Moment, w którym kontrolowane picie dla towarzystwa albo rozluźnienia się po ciężkim dniu przeradza się w chorobę, jest trudny do uchwycenia. Osoby, które wpadają w pułapkę alkoholizmu czy narkomanii, nie zawsze robią to z powodu depresji czy lęków. Jeśli już jednak stracą panowanie nad sięganiem po szkodliwe substancje, znajdują się w grupie ryzyka problemów psychicznych. Przykładowo alkoholizm może nawet czterokrotnie zwiększać częstość występowania depresji. Przyczynia się także do rozwoju innych problemów psychicznych: zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i zaburzeń lękowych.(3) Szacuje się, że 1 na 4 dorosłe osoby z zaburzeniem psychicznym ma również problem z nadużywaniem substancji psychoaktywnych.(2)
Istnieje nawet szczególna kategoria depresji, określanych jako depresje alkoholowe. Szacuje się, że zaburzenia nastroju typu depresyjnego mogą występować nawet u 90% pijących szkodliwie i alkoholików. U części osób mijają wprawdzie po około 2 tygodniach, nie oznacza to jednak, że można je ignorować.(4)
Mianem „podwójne rozpoznanie” lub „podwójna diagnoza” określa się sytuację, gdy u osoby uzależnionej występują inne zaburzenia psychiczne. Podwójne rozpoznanie może dotyczyć kombinacji różnego rodzaju nałogów (alkoholizmu, narkomanii, lekomanii, uzależnienia od hazardu lub seksu) z poważnymi zaburzeniami psychicznymi (lękami, depresją, zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi, schizofrenią). Najczęściej występującym problemem jest jednak depresja.(2,5)
Jak wygląda leczenie w przypadku podwójnej diagnozy? Poradnie leczenia uzależnień w większości nie są przygotowane na przyjęcie tego typu pacjentów. Mogą oni podjąć leczenie w poradniach zdrowia psychicznego, natomiast w przypadku ciężkich zaburzeń konieczna jest hospitalizacja.(5)
Depresja to choroba, do której trudno się przyznać. Tak samo trudno jest stwierdzić, czy ktoś z bliskiego otoczenia jest po prostu smutny, bo ma dużo stresu, czy jest już chory na depresję. Tymczasem zareagowanie w porę umożliwia szybkie podjęcie terapii, która łagodzi objawy i przywraca chęć do życia. Jak rozpoznać depresję? Mówimy o niej, gdy objawy utrzymują się przez co najmniej dwa tygodnie, wpływając negatywnie na pracę i relacje z innymi ludźmi. Obraz depresji nie jest identyczny w każdym przypadku. W życiu codziennym chorzy na depresję mogą doświadczać 5 lub więcej z następującej listy objawów:
Na czym polega różnica między depresją a chandrą? Ta druga z reguły nie wpływa na zdolność do wykonywania codziennych zadań. Osoby z chandrą chodzą do pracy, wykonują obowiązki, kontynuują rutynowe aktywności. Podczas depresji wszystko to jest trudne lub wręcz niemożliwe. Czasami jedynym sposobem na stłumienie przytłaczającego bólu i wypełnienie pustki wydaje się odurzenie alkoholem, narkotykiem albo ucieczka w hazard.(2)
Depresja jest chorobą, której nie należy się wstydzić. Jeśli masz jej objawy, opowiedz o nich lekarzowi. Zachęć do tego także bliską osobę, jeżeli dostrzegasz u niej objawy depresji. To ważne, aby nie dopuścić do pogłębiania się choroby oraz jej powikłań, takich jak rozwój uzależnienia. Przełamanie się przed pójściem do psychiatry może być trudne i w takiej sytuacji o pomoc w leczeniu depresji można poprosić lekarza POZ. Innym rozwiązaniem jest znalezienie dyskretnej placówki prywatnej.
Podobna interwencja jest konieczna także w sytuacji występowania uzależnienia, które zagraża zdrowiu i życiu chorego. W Polsce istnieje kilkaset placówek, które pomagają uwolnić się z sideł nałogu, zarówno publicznych, jak i prywatnych, dziennych i całodobowych. Zgłoszenie się na terapię nie wymaga skierowania, a placówki publiczne przyjmują pod opiekę nawet uzależnionych nieposiadających ubezpieczenia, jeśli tylko chcą się leczyć. Terapia prywatna wymaga poniesienia kosztów, dlatego podczas wyboru ośrodka warto dowiedzieć się jak najwięcej na temat jego kadry, programu terapeutycznego, dodatkowych zajęć i udogodnień, jakie proponuje podopiecznym.
Klinika AKME specjalizuje się w leczeniu uzależnień od alkoholu, narkotyków, leków, dopalaczy. Jest prywatnym ośrodkiem zarejestrowanym jako podmiot leczniczy. Prowadzi działalność zgodnie ze standardami Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Jest kliniką całodobową, w której zespół specjalistów bezpiecznie przeprowadza pacjentów przez detoks i terapię. W trakcie leczenia stacjonarnego podopieczni mogą liczyć na profesjonalną opiekę medyczną i psychologiczną.
W klinice możliwe jest także stacjonarne leczenie depresji i jeśli choroba ma początkowe stadium, nie zawsze konieczne są leki, gdyż leczenie może opierać się na intensywnej psychoterapii.
Istnieje wiele możliwości pomocy chorym na depresję lub uzależnienie. Warto sięgnąć po wszystkie, które są dostępne, i nie czekać do jutra ze zrobieniem pierwszego kroku.
Bibliografia:
0 0
słaba psychika, nawarstwione problemy, dużo to trzeba? Według mnie granica jest mega cieniutka i chwila nieuwagi i można na prawdę zachorować... U nas w rodzinie był taki przypadek, do tej pory obwiniamy siebie, bo nie zauważyliśmy tego wcześniej, a jak zauważyliśmy to było już trochę za późno i jedynym dobrym i rozsądnym sposobem była pomoc ze strony psychologa, dlatego wysłaliśmy ją do Ośrodka Rozwoju Osobistego Przystań i tam powoli powoli się leczyła. 13:31, 01.11.2018
0 0
warto spotkac sie z odpowiednim lekarzem w takiej sytuacji. Grunt to indywidualne podejscie do pacjenta i chciec sobie pomoc.W Nowym Modlinie dziala prywatna klinika Medox - tam mozna smialo szukac pomocy w sprawie alkoholizmu czy narkomanii. 11:54, 30.01.2019
0 0
Teraz śmiało mogę opisywać swój przypadek a mianowicie to, że byłem hazardzistą. Pomogła mi terapia w Ośrodku Terapii Nefo… Spędziłem tam 30 dni, które odmieniły moje życie.. Nie dość, że pozbyłem się tego strasznego nałogu to zyskałem nowe znajomości, nowe doświadczenia i nowe patrzenie na świat. Z głębi serca dziękuję całemu zespołowi terapeutów, że tak mnie wspierali w tej walce. 10:27, 15.05.2019