Zaginiony portfel i "wścibski" nos, czyli historia z happy endem!

To historia, która mogła się przytrafić każdemu z nas. Wydarzyła się tuż za ursynowską „miedzą”, ale płynie z niej uniwersalny wniosek. Dlaczego warto nosić w portfelu swój własny numer telefonu – opowiada Maja.

Zara, to piękna, długowłosa "poszukiwaczka skarbów", rasy owczarek niemiecki. Mieszka z nami po sąsiedzku, jak mówi jej pani – prawie na Ursynowie. Często obie spacerują nad Dolinką Służewiecką, w poniedziałkowy poranek dokonały tam niecodziennego odkrycia.

- Wracamy rano ze spaceru, a Zara nagle hyc w krzaki i coś nosem szturcha i na mnie patrzy. Mówię: pokaż co to! Patrzę - portfel. Pełno dokumentów, kasy brak - znaczy jak nic skradziony – mówi Maja.

Okazało się, że właścicielka to studentka z innego miasta nosząca popularne imię i nazwisko – nie do namierzenia w mediach społecznościach. Maja, chcąc oddać zgubę dziewczynie, zadzwoniła do biblioteki, do której znalazła kartę w portfelu.

- Dzwonię, mówię co i jak, czy mogą zadzwonić do dziewczyny i podać jej mój numer telefonu. Nie. Nie mogą, bo nie będą się w to mieszać. Radzą zawieźć na policję. Patrzę dalej. Karta do prywatnej kliniki medycznej. Dzwonię. Miła pani z infolinii obiecuje zadzwonić, ale dziewczyna nie odbiera – opowiada Maja.

Po trzech godzinach jednak ktoś dzwoni. - W słuchawce radość i podziękowania. Portfel jej ukradli tydzień temu, we wtorek, przy al. Lotników. Po południu spotkałyśmy się, oczywiście z Zarą, bo gdyby nie ona, to w tych krzaczorach mógłby jeszcze długo leżeć niezauważony – mówi właścicielka psa.

Zara i Maja dostały znaleźne – smakołyki dla suczki i jej pani, która zwróciła się do nas z prośbą o publikację tej historii. Chciała podzielić się z czytelnikami swoim wnioskiem: warto mieć w portfelu numer telefonu do… samego siebie. To zdecydowanie ułatwi powrót zguby do właściciela.