"Niech usunięcie starego drzewa będzie ostatecznością!". LIST CZYTELNIKA

Czy stare drzewa, nawet te uznawane za "chwasty", powinno się wycinać? Na pewno nie z automatu - uważa nasza czytelniczka, wieloletnia inspektor ochrony zieleni, która opiekowała się drzewami na Ursynowie. Poruszyła ją wypowiedź inspektora zieleni ze spółdzielni "Jary" o konieczności wycięcia pochylonego klonu rosnącego przy ścieżce rowerowej przed wiaduktem na Surowieckiego. Publikujemy jej list w całości i zachęcamy do dyskusji w komentarzach.

Jest to klon jesionolistny, czyli gatunek inwazyjny. Szybko rośnie i przerasta. Jako taki nie jest cennym gatunkiem. Poza tym te drzewa wzajemnie się ocieniają i wchodzą ze sobą w kolizje. Do tego osiągnęły już taki wiek, że mogą mieć problem z pobieraniem wody.

Wierzchołek drzewa zaczął usychać. Klony mają duże zapotrzebowanie na wodę. Gorzej znoszą jej brak. Do tego mocno się wychylają, a jednocześnie mają kruche drewno. Dlatego złożymy wniosek o wycinkę

- mówi w naszym artykule Anna Głowacka, inspektor ds. zieleni w spółdzielni "Jary", o pochylonym drzewie przy ścieżce rowerowej prowadzącej do parku Romana Kozłowskiego.

LIST CZYTELNICZKI:

Przeczytałam wypowiedź pani insp. Anny Głowackiej ze spółdzielni "Jary" dotyczący wszechobecnych na Ursynowie klonów jesionolistnych i uważam, że wyjaśnienia pani inspektor, wymagają uzupełnień. 

Jest to faktycznie gatunek obcy, uważany za inwazyjny, zasiedla miejsca, gdzie znajdzie sprzyjające warunki, przeważnie na terenach zaniedbanych, zubożałych gdzie brak konkurencji umożliwia im wegetację. Pojawia się - niestety - także wśród zieleni osiedlowej. Jest wtedy uciążliwym chwastem, utrudniającym wzrost i rozwój wprowadzanych roślin. Lubi także wrastać w fundamenty budynków i ogrodzenia. Problem ten jest powszechnie znany każdemu miejskiemu ogrodnikowi.

Przez długie lata mojego zawodowego życia projektowałam, urządzałam i pielęgnowałam ursynowską zieleń, walcząc także wielokrotnie z „inwazją" młodych klonów jesionolistnych. Mam jednak nieco inne spostrzeżenia w przypadku obecnych już na starszych osiedlach okazów „dojrzałych” tych drzew.  

Kilkudziesięcioletnie klony jesionolistne stanowią pokaźną (może nawet 20 proc.?) część ursynowskiej zieleni. Każde drzewo – niezależnie od gatunku - ma ogromny wpływ na jakość zamieszkania. Dzięki ich obecności oddychamy zasobnym w tlen powietrzem, ponieważ jedno dorodne drzewo potrafi wyprodukować prawie 200 kilogramów tlenu rocznie, a dzięki wyparowywaniu wody przez blaszki liściowe (nawet do 500 litrów dziennie) - w cieniu drzew powietrze jest nawilżone i wychłodzone. Zdolne do fitoremediacji liście zmniejszają także zawartość w powietrzu trujących pyłów zawieszonych, tlenków azotu, ozonu, szkodliwych lotnych substancji organicznych i dwutlenku węgla w bezpośrednim sąsiedztwie naszych otwartych okien.

Dotyczy to przecież także klonów jesionolistnych, które posiadają jeszcze wiele innych walorów: niska, rozłożysta korona z długimi kładącymi się konarami jest schronieniem dla latającej fauny (owadów i ptaków). Jest także atrakcją jako naturalny „plac zabaw” (dzieci ubóstwiają przesiadywać na niskich konarach) i ulubionym miejscem przebywania wyprowadzanych kotów.

Kilka lat temu byłam świadkiem rozpaczy dzieci po wycięciu takiego wielopniowego klonu pod moim oknem. A przecież krzywe konary można było przyciąć i solidnie podeprzeć. Wiele tu zależy od osoby odpowiedzialnej za zieleń, występującej do urzędu o pozwolenie na wycinkę, ponieważ sam fakt, że jest to gatunek inwazyjny „otwiera furtkę” urzędnikom do decyzji o wycince, którzy mogą być nieświadomi tego, ile drzewo to znaczy dla okolicznych mieszkańców. Dlatego każda tak drastyczna decyzja powinna być uzgadniana z mieszkańcami (np. ogłoszenie na klatce schodowej).

Mając tego świadomość, widzimy jak ogromną stratą jest usunięcie każdego starszego drzewa, także klonu jesionolistnego. A przecież w przypadku podejrzenia jakiegokolwiek niebezpieczeństwa - zanim się drzewo usunie - można wziąć pod uwagę podparcie krzywego konaru, podwiązanie gałęzi czy skorygowanie korony przez umiejętne przycięcie. Wystarczy skorzystać z pomocy dendrologów specjalizujących się w pielęgnacji drzew. Niech usunięcie starego drzewa będzie ostatecznością, a nie jednym sposobem na „porządkowanie” zieleni!

Nawiązując jeszcze do wypowiedzi insp. Anny Głowackiej: klony niebezpiecznie pochylone nad ścieżką rowerową na osiedlu Jary są wynikiem zaniedbań projektanta lub inspektora nadzoru przy budowie ścieżki, która przebiega zbyt blisko pnia. Podczas „korytowania” gruntu pod drogę przycięto część korzeni konstrukcyjnych, przez co drzewo straciło stabilność. 

Mgr inż. architekt krajobrazu Irena Godowska, Inspektor nadzoru zieleni, Inspektor nadzoru przy pielęgnacji drzew.

[ZT]20749[/ZT]